Hammertime.
Daar gaan ze. Een en al energie. Op dunne bandjes voluit in de bocht. Door een enorme regenbui. Soms drie, vier rijen dik en gefocusseerd op maar één punt. Heelhuids de bocht doorkomen en verdergaan. Tempo rijden. Steeds harder en alles in dienst van de ploeg. Ik maakte deze opname tijdens een wereldbekerwedstrijd vlak voor de zinderende finale. Het zou uitlopen op een massasprint. Ploegen die zich geconcentreerd aan het voorbereiden waren op het naar voren schuiven van hun sprinter. De blik in de ogen van de coureurs zegt meer dan genoeg. Glijdend en glibberend door de bocht op naar een nieuwe. Met ware doodsverachting doorzetten tot het einde. Heerlijk.

Hammertime.
There they go. Full of energy. Full speed into the bend on thin tyres. Through a huge downpour. Sometimes three, four rows thick and focused on just one point. To get through the bend and continue on their way, safe and sound. Driving at speed. Harder and harder and all in the service of the team. I took this picture during a World Cup race just before the blistering final. It would end in a mass sprint. Teams were preparing themselves to push their sprinters forward. The look in the riders’ eyes said it all. Slipping and sliding through the corner to a new one. Carrying on to the end with true contempt for death. It’s wonderful.