Innocent Performance
Op een van mijn vele avondwandelingen in Parijs liep ik vanuit de Rue Rivoli naar het Louvre. In een van de vele galerieën kwam ik dit tafereel tegen. Als in een stille etalage ontvouwde zich dit tafereel voor me. Beelden die versteend op een podium om publiek zaten te wachten, hopend op applaus. En dat in de late avond. Alleen de muziek ontbrak er nog aan. Je zou alles om je heen vergeten en denken aan de energie die deze uitvoering zou hebben gekost. Als in een verstild moment was alles stil blijven staan, wachtend op waardering. Hoe mooi kan verstilling zijn.

Innocent Performance.
On one of my many evening walks in Paris, I walked from the Rue Rivoli to the Louvre. In one of the many galleries, I came across this scene. As if in a silent shop window, this scene unfolded before me. Statues petrified on a stage waiting for an audience, hoping for applause. And that in the late evening. Only the music was missing. You would forget everything around you and think of the energy this performance would have taken. As if in a still moment, everything had stood still, waiting for appreciation. How beautiful stillness can be.